ალბათ ყველა გაცვლით სტუდენტს ასე ემართება. ჩასვლიდან მეორე დღეს რეკავს მშობლებთან. მაგრამ მნიშვნელობა არა აქვს ვისთან საუბრობ, პირველი კითხვა მსგავსია. "როგორ მოგწონს? " გინდა რომ უპასუხო მაგრამ არ შეგიძლია. ენით გამოუთქმელი და აღუწერელი. ერთადერთი გზა გაიგო თუ რას ნიშნავს ეს,არის საკუთარ თავზე გამოსცადო.
შემიძლია კი ის გადმოვცე თუ რას ვგრძნობდი როცა პირველად შევდგი ფეხი სკოლაში, როცა პირველად ჩამეხუტა შელბი ან როცა ამერიკულ ფეხბურში ჩემით გაკვირვებული მწვრთნელისა და მოთამაშეების პირდაღებულ სახეებს ვუყურებდი ? არა.
ერთადერთი ვიცი რომ არ მინდა დრო სწრაფად გავიდეს...
No comments:
Post a Comment